Helaas blijft de Riesling nog steeds een beetje ondergewaardeerd, zoals het gezegde gaat: bekend maakt onbemind. Dit is vooral jammer omdat de reputatie van de druif voornamelijk gebaseerd is op de Duitse zoete bulkwijnen uit de jaren '80, iets wat totaal niet representatief is voor de Riesling van vandaag.
In koelere gebieden zoals de Duitse Moezel, worden voornamelijk frisse Rieslings geproduceerd met aroma's van druiven en appel. Het natuurlijke hoge zuurgehalte van de druif wordt vaak in balans gebracht door een vleugje suiker toe te voegen. Druiven die later worden geoogst of die groeien in warmere gebieden zoals de Elzas, Oostenrijk of de Clare Valley in Australië, resulteren in drogere wijnen met meer body en aroma's van citrus en perzik.
Naast de hoge zuurgraad biedt de Riesling dus ook een prachtige dosis aromatisch fruit, wat zorgt voor een perfecte balans tussen zoetheid en zuur. Het is zonde dat de reputatie van de Riesling nog steeds wordt gekoppeld aan verouderde percepties, terwijl de moderne Riesling wijnen juist een breed scala aan smaken en kwaliteiten bieden.